ในแบบอย่างอิสลามหญิงรุ่นจะต้องสวมยาวหลวมไม่โปร่งใสชุดนอกเมื่อก้าวออกจากการแต่งกายเป็นประชาธิปไตย (สำหรับผู้หญิงทุกคนโดยไม่คำนึงถึงสถานะ) พร้อมด้วยการคุ้มกันจากดวงอาทิตย์แผดจ้า กุรอาน กล่าวว่านี้เพราะด้วยสามีพร้อมกับเมีย: “… พวกเขามีชุดเดรส / ผ้าคลุม (Libaas) เหตุด้วยคุณด้วยกันคุณด้วยพวกเขา”
วัฒนธรรมของชาวยิวยังต้องปวดร้าวของเครื่องนุ่งห่มบนหนึ่งเป็นเครื่องแสดงของการไว้ทุกข์ การดำเนินงานนี้จะพบในพระคัมภีร์เมื่อจาค็อบได้ยินเสียงของอวสานของกุลบุตรของเขาโจเซฟ
บางขนมธรรมเนียมของมนุษย์เช่นคนต่างๆของอาร์กติกแบบแผนที่ทำให้ชุดเดรสของพวกเขาอย่างสิ้นเชิงจากขนสัตว์เตรียมตัวและทำให้เสร็จและผิวหนัง ประเพณีนิยมอื่น ๆ ที่เสริมหรือแปรเครื่องหนังและหนังด้วยผ้า: ทอถักนิตติ้งหรือ twined จากเส้นใยสิงสาราสัตว์และผักต่างๆ
แม้กระนั้นผู้ซื้อล้ำสมัยอาจต้องใช้เวลาการผลิตของชุดเดรสลายลูกไม้ที่ได้รับทำให้ผ้าด้วยมือเป็นขบวนการที่น่าเบื่อมากและกำลังแรงงาน อุตสาหกรรมสิ่งทอเป็นครั้งแรกที่จะมียานยนต์ – ขับเคลื่อนด้วยกี่ทอผ้า – ช่วงการเปลี่ยนแปลงอุตสาหกรรม
ขนมธรรมเนียมที่แตกต่างมีการวิวรรธน์รูปแบบต่างๆของการสร้างเครื่องนุ่งห่มจากผ้า วิธีการหนึ่งก็เกี่ยวข้องกับการพับผ้า หลายคนใส่และยังคงสวมใส่ชุดเดรสแฟชั่นที่กอบด้วยสี่เหลี่ยมของผ้าห่อให้พอดี – ตัวอย่างเช่น dhoti เพราะว่าผู้ชายพร้อมกับส่าหรีเพราะด้วยผู้หญิงในอนุทวีปอินเดีย, สก็อตสกอตหรือผ้าซิ่นของชาวชวา ชุดเดรสอาจจะเพียงแค่ผูกขึ้นเช่นในข้อความของสองคนแรกที่ชุดเดรสหรือเข็มขัดหมุดหรือถือเครื่องแต่งกายในทำเลที่ตั้งเช่นในกรณีของทั้งสองฝ่ายผ้าที่มีค่ายังคงไม่ได้เจียระไนและผู้คนที่มีความจุต่างๆหรือคนคนเดียวกันที่ขนาดคลาดเคลื่อนกันสามารถสวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์สมัยนิยม
